Voditeljica pulmološke klinike Kliničkog centra Crne Gore, Jelena Borovinić Bojović, kasno sinoć je pojasnila da je do naglog pogoršanja Amfilohijevog zdravlja došlo zbog razvijanja pneumomediastinuma kao posljedice obostrane difuzne upale pluća uzrokovane koronavirusom, kao i posljedicom dugotrajne oksigene terapije, pišu podgoričke Vijesti.

Amfilohije je bio dugogodišnji mitropolit crnogorsko-primorski, a ranije i episkop banatski (1985—1990).

Rođen je kao Risto Radović, sin Ćira i Mileve Radović 7. siječnja 1938. godine u Barama Radovića u Donjoj Morači. Završio je Bogosloviju Svetog Save u Beogradu. Na Bogoslovskom fakultetu SPC u Beogradu diplomirao je 1962. godine. Pored teologije, na Filozofskom fakultetu u Beogradu, studirao je klasičnu filologiju. Postdiplomske studije nastavlja u Bernu i Rimu. Od tamo odlazi u Atenu u kojoj, za vrijeme sedmogodišnjeg boravka, pored svakodnevne svečenićke službe, doktorira, Potom, godinu dana provodi na Svetoj gori, a onda je pozvan za predavača na Ruskom pravoslavnom institutu „Sveti Sergije“ u Parizu od 1974. do 1976, gdje uz ostalih pet jezika koje je govorio usavršio i francuski jezik.

Zaredio se 1967. u Grčkoj. Po povratku u Beograd je izabran za dekana Bogoslovskog fakulteta i izvanrednog profesora, da bi krajem 1985. rukopoložen je za episkopa banatskog sa sjedištem u Vršcu, odakle je uoči Božića 1991. godine došao na Cetinje kada biva ustoličen za mitropolita crnogorsko-primorsko-skenderijsko-brdsko-zetskog i egzarha pećkog trona, preuzevši titulu kojom se prije njega služio vladika Vasilije.

Amfilohije je bio drugi po rangu među episkopima u hijerarhiji SPC, odmah nakon patrijarha srpskog.