Jasmina Tešanović aktivistica je među piscima i spisateljica među aktivistima. Kako sama kaže, crna ovca s jedne i druge strane, jer nijednoj ne želi u potpunosti pripadati. 'Pišem lako, pišem puno i loše, no dovoljan je i jedan idealan čitatelj da bi postojao razlog za pisanje', rekla je na zagrebačkoj promociji svoje knjige 'Škorpioni – Dizajn zločina' (VBZ)
Feministica, autorica nekoliko knjiga i filmova te bloga na BoingBoingu i B92, Jasmina Tešanović, slab odaziv na promociju pripisala je nezainteresiranosti za temu ratnih zločina. 'Haaški tribunal spalio je dokumente koje su im dostavile majke poginulih. Zamislite što se onda događa u Srbiji', započela je izlaganje koje je vodio beogradski pisac i urednik Vladimir Arsenijević.
Knjiga 'Škorpioni – Dizajn zločina' nastala je na temelju dnevničkih zapisa koje je Tešanović vodila tokom suđenja šestorici pripadnika Škorpiona na Sudu za ratne zločine u Beogradu. Akteri suđenja javnosti su postali poznati nakon što je prikazana snimka na kojoj ubijaju šestoricu Bošnjaka u Trnovu 1995. godine. Tešanović je sa Ženama u crnom, pacifističkom feminističkom organizacijom, pratila beogradsko suđenje od prvog dana.
'Borimo se protiv vlastitih militanata u vlastitoj zemlji', kratko opisuje rad te organizacije.
'Kad je u neposrednom susjedstvu mog stana u Beogradu, u prostoru Vojnog suda, otvorena nova sudnica u kojoj je suđeno Škorpionima, shvatila sam to kao privilegij da suđenja za ratne zločine mogu pratiti na materinjem jeziku. Kad uvidiš da jedan od tih kojima se sudi govori kao tvoj poštar, tada shvatiš rasprostranjenost i univerzalni govor mržnje', ispričala je Tešanović prve dojmove sa suđenja.
'Nas deset otišle smo pratiti suđenje zbog potpore majkama, no ubrzo, kad sam ušla u malu polupraznu prostoriju sudnice, pitala sam se gdje su svi ti srpski pisci sad kad se vodi jedan povijesni proces', pričala je Tešanović. Svoje bilješke vodila je na engleskom jeziku. Radi distance, kazala je.
Godinu i pol, koliko je trajalo suđenje, Tešanović je vrijeme provodila u sudnici u kojoj su na jednoj strani bile Žene u crnom i majke poginulih, a na drugoj majke, supruge i obitelji suđenih pripadnika Škorpiona. Najbizarnijom situacijom smatra njihove kontakte.
Premda se, kazala je, među njima osjećala ogromna razlika – supruge Škorpiona nazivale su sponzorušama – golemu sličnost Tešanović je predočila anegdotom:
'Jedna majka Škorpiona rekla je: 'Upropastili su nam živote. Naše kćerke rodile su njihovu djecu i tako smo ostali vezani.' Činilo mi se da te žene nisu ništa znale, da nisu znale za koga su se udavale. Redom su to bili primitivci koji su se nakon rata obogatili', ispričala je Tešanović, dodajući: 'Bile su istodobno suučesnice i žrtve.'
