Jedna od najpoznatijih srpskih i jugoslavenskih glumica, Milena Dravić preminula je u noći subotu na nedjelju u 79. godini u Beogradu, objavila je agencija Tanjug.

Svojim šarmom i spontanošću Milena Dravić ubrzo se nametnula u filmskom svijetu ulogama u filmovima 'Diližansu snova', 'Zajednički stan', 'Bolje je umeti', 'Uzavreli grad' i 'Leto je krivo za sve'.

Motivirana uspjehom koji je do tada postigla upisuje Akademiju za film, kazalište, radio i televiziju. Kada za svoju šestu ulogu - seoske djevojke koja kao prekobrojna kreće za dečkom na radnu akciju u 'Prekobrojnoj' (1962), redatelja Branka Bauera, osvaja Zlatnu arenu na festivalu u Puli, postalo je jasno da je jugoslovenska kinematografija dobila izuzetnu glumačku osobnost.

Od tada, surađujući s više od trideset redatelja svih generacija, neprekidno igra uglavnom glavne uloge u više od pedeset filmova najrazličitijih žanrova, postavši jednim od glumačkih postulata jugoslavenske kinematografije.

Svoju drugu Zlatnu arenu dobiva za ulogu krojačice koja se pridružuje partizanskom biciklističkom bataljonu u 'Biciklistima' (Puriša Đorđević, 1970).

Na filmskom festivalu u Puli, Milena Dravić kroz godine postala je dobitnica pet Srebrnih arena - godine 1964. za komičnu ulogu u 'Litu vilovitom' Obrada Gluščevića, 1966. za suptilnu ulogu supruge u 'Rondu' Zvonimira Berkovića i ratnom filmu 'Do pobede i dalje' Žike Mitrovića, 1967. za komičnu ulogu u 'Nemirnima' Kokana Rakonjca, te za tragičnu ulogu u 'Jutru' Puriše Đorđevića. Godine 1969. Srebrnu arenu osvojila je za komičnu ulogu prvakinje u filmu 'Kros kantri' Puriše Đorđevića i za dramsku ulogu prodavačice novina koju siluje grupa dokonih mladića u 'Horoskopu Bore' Draškovića, a 1974. godine za ulogu žene iz polusvijeta 'Depsu' Antuna Vrdoljaka.

Za upečatljivu ulogu usamljene žene u palanačkoj sredini u 'Posebnom tretmanu' (Goran Paskaljević, 1980.) nagrađena je prestižnom nagradom festivala u Cannesu.

Prvi dio profesionalne karijere Milene Dravić obilježen je kontinuiranom suradnjom s Purišom Đorđevićem, a kasnije se, težeći iskakanju iz okvira stereotipa, približava avangardnim redateljima okupljenim oko Bioskopskog kluba 'Beograd' i ostvaruje zapažene uloge u djelima Dušana Makavejeva 'Čovek nije tica' (1965.), kao mlada frizerka u središtu ljubavnog trokuta, i 'Misterije organizma' (1971.), kao razbarušena revolucionarka koja propagira seksualnu revoluciju, 'Klaksonu' (Kokan Rakonjac, 1965.) i 'Zasedi' (Žika Pavlović, 1969).

Ulogama u romantičnim komedijama uz glumačkog partnera Ljubišu Samardžića, Milena Dravić po mnogima se najviše proslavila, a značajan trag ostavila je i na malim ekranima ulogama u televizijskim serijama 'Policajac s Petlovog brda', 'Pozorište u kući' i novijoj 'Lud, zbunjen, normalan'.